#lubięswójwhitecoat

Ten, kto powiedział, że matematyka jest królową nauk, nigdy nie uczył się anatomii. To najobszerniejszy przedmiot na pierwszym roku, wymagający najwięcej czasu, wywołujący w październiku płacz podczas nauki prostej łopatki, gdy mamy świadomość, że przed nami jeszcze naczynia, nerwy, mięśnie, narządy i mózg.

Pamiętam, jak było ze mną rok temu. Niewiele czasu do pierwszych zajęć, dreszczyk niepewności jak to będzie z anatomią - czy zapach formaliny naprawdę jest taki straszny? Czy widok preparatów będzie dla mnie szokiem? Czy podołam ogromnej ilości informacji do przyswojenia w tak krótkim czasie? Kiedy dowiedziałam się więcej o tym, jak wygląda anatomia na mojej uczelni, do tych nurtujących mnie pytań doszedł jeszcze dylemat: angielski czy łacina? Wybór nie był wcale taki prosty.

Jedne z najczęstszych pytań, które dostaję, to "czy miałaś chwile zwątpienia?" , "czy żałowałaś wyboru kierunku?" . Chyba musimy sobie coś wyjaśnić. Żadne studia nie są banalnie proste do przejścia, nawet jeśli ma się do nich jakieś predyspozycje. Tym bardziej nie jest łatwo na umedach - nauka anatomii na lekarskim to nic innego jak zapamiętywanie kilometrów tekstu i próba ogarnięcia krok po kroku przebiegu nerwów i naczyń, przyczepów i czynności mięśni, brzegów, powierzchni i kątów z ich mikroskopijnymi, ale jakże ważnymi anatomicznymi szczególikami. 

Matura napisana na wysokie wyniki, najdłuższe wakacje w życiu wykorzystane na sto procent, pierwsze wycieczki do Wrocławia, aby poznać lepiej miasto swoich studiów - zaliczone. I co dalej? Co kupić na pierwszy rok, jak ułatwić sobie pierwsze tygodnie studenckiego życia?

Po trudach i znojach, braku wakacji, z paroma dodatkowymi zmarszczkami od zmartwień, zszarganymi nerwami, wreszcie mogę odetchnąć, mając świadomość, że jestem studentką drugiego roku. Ale zanim zacznie się on na dobre: pora podsumować pierwszy etap mojej medycznej przygody.